Ayşen ağlamaktan şişmiş gözleriyle, ayakta zor duruyordu. Bayılmaması için hemen bir sandalyeye oturttular. Bir altmış beş boylarında, etine dolgun, iri kahverengi gözleriyle etkileyici, hele biraz da votka içildiyse baştan çıkarıcı sayılabilecek bir kızdı.

"Bir sigara alabilir miyim?" diye sorunca Harun cebinden bir Marlboro Light paketi çıkardı. Üç günde iki tane içmesine rağmen her zaman cebinde paket taşırdı. Behzat Ç. için Harun'un en garip özelliği, bağımlı olmadan sürdürdüğü bu acayip sigara tiryakiliğiydi.

Harun, Ayşen'in sigarasını yakarken gayet sakin bir sesle "Betül'ü niye aşağıya attın?" diye sordu. Sigaranın ilk dumanı genzine kaçan Ayşen öksürmeye, öksürüğü biter bitmez de yeniden ağlamaya başladı. Harun hizmette sınır tanımıyordu, cebinden çıkardığı kağıt mendili uzattı.

[...] O bunları düşünürken, kordonun altından eğilerek geçen Olay Yeri İnceleme memuru Sıtkı, koca siyah çantasını yere koymuş, ağır hareketlerle açıyordu.

"Nihayet gelebildin?"

Çantanın ıncık cıncık gözleriyle meşgul olan Sıtkı "Yine de 112'den hızlıyım," dedi.

"112'den yavaş olan var mı?"

"İtfaiye."